1. Yanlış gelişim: Yaygın olan gelişim bozukluğunun bir lokal uzanımı olarak beyincik dokuları uzamıştır.

2. Hidrodinamik Teori: Kafa içindeki basınç ile omurilik kanalı arasındaki basınç farkı.

3. Mekanik Teori: Beyincikteki yapışıklıklara bağlı olarak BOS dolanımı bozukluğudur.

Beyincik sarkması genelde gençlik döneminde daha çok görülür. En fazla görüldüğü yaş ise yirmi ile otuz yaşlardır. Bayanlarda erkeklerden daha sık görülür. Çocukluk çağında görülür. Beyincik sarkmasının en sık görülen şikâyetleri özellikle de ara, ara artan kafa içinde oluşan basınç sonrası omuz, boyun, ense ve başta ağrıdır. Baş ağrısı gece uykudan uyandıracak kadar şiddetlidir. Baş ağrısı genelde kusma bazen de bulantı ile görülür. Baş ağrısını ensedeki bazen de omuzlara doğru yayılan sertlik ve ağrılar ile takip etmektedir. Ağrı ara, ara olur bazen de hiç olmaz. Bunun sebebi ise BOS dolanımındaki aralıklı seyirdir. Ayrıca bacak, omuz ya da bel ağrıları görülmektedir. Bu ağrılar yansıyan tarzda değildir. Kollar, ense ve omuzlardaki ağrı ile basınç ya da baskı hissi en sık şikâyetlerdir. Bu ağrıları bir de dengesizlik ev baş dönmesi şikâyetleri takip etmektedir. Artan kafa içi basıncının yansıması olarak da güneşe, ışığa bakamama, çift görmek, gözlerin arkasında basınç ile ağrı hissi, gözlerde bulanık görme şikâyetleri de vardır. En sık olarak yüzde yetmiş civarında nörolojik defisitlerden özellikle de duyu ve motor defisitleri ekstremiteler de olup bu teşhis omurilik kanalı içinde kist olan kişilerde görülmektedir. Bundan sonra ise yüzde kırk ve otuz civarında ataksiler yani yürüme bozukluğu görülmektedir. Daha az sıklıkla ise yüzde 10-15 civarında beyincik kranial felci, yutma güçlüğü, nistagmus ve konuşmada bozukluk görülmektedir. Denge merkezi olan beyincik baskı altında kaldığı için özellikle de koordine hareketler ya da ince hareketler bazen de ellerde titreme görülmektedir. Ataksi adı verilen denge bozukluğu oldukça baskındır.

Bu hastalığın incelenmesi ve araştırılmasında günümüzün en mükemmel tetkik yöntemi olan Magnetik Rezonans görüntüleme (MRG) kullanılır. Servikal MRG araştırılmasında bir ya da her iki beyincik tonsillarının foramen magnumun altına doğru uzanmasıdır. Fakat oluşan bu sarkma numerik olarak çok da anlamlı değildir. Çünkü beyincik sarkmasındaki nedenler ile olaylar değişik olduğundan örneğin üç milimetrelik oluşan bir sarkma dahi beyincik sarkmasını rahatsızlık verir duruma getirir iken ya da sekiz milimetrelik oluşan sarkma hiçbir zaman şikâyet vermeyebilir. Bu tür anomalilerde birlikte oldukça küçük platibazi, baziler invaginasyon, posteriör fossa, atlanto oksipital asimilasyon gibi anomaliler de eşlik eder. Bu yüzden de boyun kısmının üç boyutlu bilgisayarlı tomografi testleri ve bu anomalilerin olup olmadığı dikkatli bir şekilde araştırılır. Beyin tomografi testinde beyincik ile foramen magnumun kemiksel anatomik detayları incelenmektedir. Bu inceleme özellikle de cerrahi alanda oldukça önemlidir. Ayrıca beyin içerisinde BOS dolanımı için beyin BOS dinamik yapısı mutlaka gözden geçirilmelidir.

Bu anomalinin tedavi yöntemi cerrahidir. Beyincik sarkması cerrahi tedavisinde uygulanan ameliyat teknikleri; araknoid yapışıklıkların giderilmesi, duraplatisi, suboksipital karaniektomi ile tonsillar rezeksiondur. Suboksipital dekompresyon yapılamadan önce bası sebepleri; platibazı, C1 asimilasyonun tanımlanması gerekir. Böyle durumlarda beyyincik sarkmasına eşlik eden başka anomaliler oldukça doğru tanımlanmalıdır. Bu durumda ağız yolu ile önde oluşan bası kaldırıldıktan sonra enseden cerrahi girişim düşünülür. Baş ile boyun birleşim yerinden girilerek başın arka kısmında yer alan kemik TUR adı verilen özel cihazlar kullanılarak açılır. Omuriliği sarmakta olan dura zarı da açılır. Daha sonra özel bir yama kullanılarak birleştirilir. Böylece de sıkışan bölge rahatlamış olur.